ارزیابی آگاهی مادران از عوامل خطرساز انفرادی و محیطی صدمات دندانی در کودکان ۱۲ـ۸ ساله و روش های پیشگیری و ارتباط آن ها با زندگی روزانه ی کودکان

مقدمه:مادران نقش برجسته ای در تأمین سلامت دهان و دندان و پیشگیری از بیماری ها به خصوص صدمات دندانی در کودکان خود دارند. هدف از این مطالعه ارزیابی آگاهی مادران کودکان 8 تا 12 ساله از صدمات دندانی و روش های پیشگیری از آن ها و عوامل خطرساز محیطی و انفرادی و ارتباط آن ها با زندگی روزانه کودکان شان در شهر اصفهان بود.     مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی و مقطعی 556 مادر کودکان 12ـ8 ساله ی دبستانی منطقه ی 3 و 4 آموزش و پرورش اصفهان، پرسشنامه ی مربوط به آگاهی های مرتبط به عوامل خطرساز محیطی و روش های پیشگیری از صدمات دندانی و روش های انتقال و نگهداری دندان های خارج شده از حفره آلوئول و کمک های اورژانسی و اوّلیه در صدمات دندانی شرکت کردند. 100 نفر از کودکان این مادران مورد معاینه ی دهان و دندان قرار گرفتند و نشانگرهای فردی خطرساز صدمات دندانی ثبت و با تکمیل پرسشنامه، تأثیر سلامت دهان و دندان بر زندگی روزمره آنها ثبت گردید. داده ها توسط نرم افزار  spssو آزمونهای t‏-test ، کای اسکور، آنوا و ارتباط متغیرها ارزیابی شد. (05/0=α)   یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره ی آگاهی مادران 13/39/8 بود. بین نمره ی آگاهی و سطح تحصیلات مادران و منابع کسب اطلاعات مربوط به صدمات دندانی ارتباط معنی داری وجود داشت (001/0 و 016/0=p) و بین نمره ی آگاهی مادران و شغل آن ها و سرعت عمل در انجام خدمات اورژانس ارتباط معنی داری وجود نداشت (636/0 و 154/0=p). همچنین بین میانگین تأثیر سلامت دهان و دندان بر زندگی روزانه ی کودک و آگاهی و سواد مادر ارتباط معنی داری وجود داشت (002/0=p).   بحث و نتیجه گیری:   میزان آگاهی مادران از عوامل خطرساز ایجاد صدمات دندانی و روش های پیشگیری از صدمات و اقدامات او ّ لیه و اورژانس در هنگام خارج شدن دندان از حفره ی آلوئول ضعیف بود. سلامت دهان و پوسیدگی دندان ها و صدمات دندانی بر روند معمول زندگی از جمله خوردن و آشامیدن، درس خواندن، ارتباط اجتماعی و خواب و استراحت آن ها تاثیرگذار بود.